Heinz Holliger düşüncelerinin gerçek anlamda en merkezinde duran bestecinin Schumann olduğunu söylüyor ve Alexander Lonquich’in muhteşem performansı sayesinde ses dünyaları ve hayal güçleri birbirine çok paralel olsa da aralarında yaklaşık 1.5 asır olan iki büyük besteciyi birbiriyle bağlantılandırmış oluyor. Bu sıradışı performansta Lonquich bir yanda 1838 tarihli ‘Kreisleriana op. 16’ya yeni bir bakış yöneltiyor, bir tarafta Holliger’in 1999 tarihli ‘Partita’sının romantizmine radikal bir yorum getiriyor.
